Ses Dosyaları

    Güfte: Anonim
    Beste: Hacı Ârif Bey
    Makam: Nihâvend
     
    Vücûd ikliminin Sultân'ı Sen'sin,
    Efendim derdimin dermânı Sen'sin.
    Bu cism ü nâtüvânın cânı Sen'sin,
    Efendim derdimin dermânı Sen'sin.

    Güftekâr & Bestekâr : Muzaffer Özak Hz.
    Makam : Mahûr
     
    Ehl-i Beyt-i Mustafâ'nın hâkine yüz sürmüşüz,
    Hamdülillâh dü-cihânda, Hakk'ı Hakk'da görmüşüz.
    Aşk yolunda sabr ile bir nice sırra ermişiz,
    Bende-i Şâh-ı Velâyet'dir bizim ünvânımız,
    Hazret-i Hayder-i Kerrâr Pîrimiz Sultânımız.

    Güftekâr : Erzurumlu Âşık Emrah Hz.
    Kaynak Kişi : Âşık Yaşar Reyhani & Nida Tüfekçi
     
    Bugün sabâh ile visâl-i yârdan,
    Bana bir haber var inceden ince.
    O boyu zertarı hayâl-i yârdan,
    Yüz bin eser var inceden ince.
     
    Olmak ister isen muhabbet pezir,
    Zencir-i hevaya gel olma esir,
    Eğer âşığısan gel şu bezme gir,
    Gör bahki neler var inceden ince.
     
    Ey Emrah aldanma sen bu lâneye,
    Düşme dâr u dehri sunan dâneye,
    Köhne-i zen derler bu gamhâneye,
    Ervâh ki neler var inceden ince.

    Güftekâr : Pîr Eşrefzâde Rûmi Hz.
    Beste : M.Hakan Alvan
    Makam : Hicazkâr

    Hep fesâd işlerime, yaman teşvişlerime,
    Yalan yanlışlarıma estağfirullâh tevbe.

    Gözümün baktığına, gönlümün aktığına,
    Kulağım çaktığına estağfirullâh tevbe.

    Dilimin gıybetine, nefsimin lezzetine,
    Her azam lezzetine estağfirullâh tevbe.

    Bildim suçumu bildim, döndüm Çalab’ım tuttum,
    Geldim, kapına geldim estağfirullâh tevbe.

    Benden suçumu sorma, ayıbım yüzüme vurma,
    Mahrûm beni döndürme estağfirullâh tevbe.

    Settâru’l-Uyûb Sen'sin, Ğaffâru’z-Zünûb Sen'sin,
    Fettâhu’l-Kulûb Sen'sin estağfirullâh tevbe.

    Gerçi kim günâhım çok, rahmetin dahi artuk,
    Âsine kapun açık, estağfirullâh tevbe.

    Nefs bendine tutuldum, şeytana esir oldum,
    Her hata kim ben kıldım estağfirullâh tevbe.

    Tevbeyi tacil edin, gelin cennete gidin,
    Ey mü’mînler, siz edin estağfirullâh tevbe.

    Arzu yılanlarının, canları soktuğunun,
    Tiryaki ol ağunun estağfirullâh tevbe.

    Eşrefoğlu Rûmî’nin şol çok günahlarının,
    Kefaretidir ânın estağfirullâh tevbe.

    Güftekâr : Abdu'l-Ehad Nûri Sivâsî Hz.
    Bestekâr : Nezih Uzel
    Makam : Hicaz
     
    Gönlümüz her ân Sen'dedir yâ Rabb,
    Derdime dermân Sen'dedir yâ Rabb.
     
    Rahat-ı cânım, câna cânânım,
    Sırr-ı pinhânım Sen'dedir yâ Rabb.
     
    Âşıkın kâmı, vuslât encâmı,
    Diller aramı Sen'dedir yâ Rabb.
     
    Aklı aradım bende bulmadım,
    Şübhe kılmadım Sen'dedir yâ Rabb.
     
    Kalbi yitirdim, arayı geldim,
    Muttalî oldum, Sen'dedir yâ Rabb.
     
    Nûri bîçâre, oldu âvâre,
    Yâreye çâre Sen'dedir yâ Rabb.

    Güftekâr : Sefil Selimi
    Kaynak Kişi : Âşık Veysel
    Derleyen : Uğur Kaya
     
    Kevser ırmağında sâkî olan yâr,
    Bir bardak dem ikrâm etmez mi ola,
    Sıratın yolunu iyi bilen yâr,
    Benim de elimden tutmaz mı ola.
     
    Amân medet duy sesimi dardayım,
    Sorma hallerimi gâyet zordayım,
    Cehennemden daha beter kordayım,
    Yanarım yandığım yetmez mi ola.
     
    Dört yanımı harlı ateş çevirdi,
    Vücûd sarayımı yaktı kavurdu,
    Yaptım ma'mûr ettim geri devirdi,
    Virânemde bülbül ötmez mi ola.
     
    Amân medet duy sesimi dardayım,
    Sorma hallerimi gâyet zordayım,
    Cehennemden daha beter kordayım,
    Yanarım yandığım yetmez mi ola.

    Güftekâr & Bestekâr : Âşık Veysel Şatıroğlu
     
    Anlatmam derdimi dertsiz insana,
    Dert çekmeyen dert kıymetin bilemez,
    Derdim bana dermân imiş bilmedim,
    Hiçbir zaman gül dikensiz olamaz.
     
    Gülü yetiştirir dikenli çalı,
    Arı her çiçekten yapıyor balı,
    Kişi sabır ile bulur kemâli,
    Sabretmeyen maksûdunu bulamaz
     
    Ah çeker, âşıklar ağlar zarınan,
    Yüce dağlar şöhret bulmuş karınan,
    Çağlar deli gönül ırmaklarınan,
    Ağlar, ağlar, göz yaşların silemez.
     
    Veysel, günler geçti yaş altmış oldu,
    Döküldü yaprağım, güllerim soldu,
    Gemi yükün aldı, gam ile doldu,
    Harekete kimse ma'ni olamaz.

    Güftekâr : Seyyîd Osmân Hulûsi Dârendevî Hz.
    Bestekâr : Ender Doğan
    Makam : Hüseynî
     
    Bu pazara giren canlar,
    Hayran ü sergerdân olur.
    Düşer bülbül gibi zâre,
    Subh u mesâ nâlân olur.
     
    Yanar aşk oduna cânı,
    O cânânın firâkıyla,
    Şu kim pervâneler gibi,
    Aşk oduna sûzân olur.
     
    Sular gibi yüzüp, yüzüp,
    Hâke düşüp, süre-yüzün,
    Erişip bahr-i bi-karar,
    Ol vâsıl-ı ummân olur.
     
    Hulûsi istersen murâd,
    Olmak iste sen nâ-murâd,
    Talepsiz tâlibânın hep,
    Matlûbu ol cânân olur.

    Güftekâr : Seyyîd Osman Hulûsî Darendevî Hz.
    Kaynak Kişi : Turan Bak
    Derleyen : Ender Doğan
     
    Erdi bekâ ser-menzil-i maksûduna âşıkların,
    Yandı cemâlin şem’inin hoş oduna sâdıkların.
     
    Yandır oda cân u teni tâ kim erişe aslına,
    Âhı odu Arş'a erer ciğerleri yanıkların.
     
    Beyhûde feryâd eylemez bülbül olanlar şol güle,
    Vuslât demidir demleri seherde uyanıkların.
     
    Sanma ki ey sôfî bugün ârif olubdur âşıkân,
    Rûz-i ezelden beridir ayıklığı tanıkların.
     
    Hulûsî'yâ ser-tâ-kadem sîneleri dolmuş hikem,
    HazînetÜ’r- Rahmân olup cân gözleri açıkların.

    Güftekâr : Edip Harâbî
    Mersiye : Celal Yılmaz
     
    Etmeyip şâh-ı Peygamberden hayâ, Hakk’dan hazer,
    Kûfiyân-ı bî-vefâlar nakz-ı ahd etmiş meğer,
    Kurretü'l-ayn-ı Rasûlü eylemişler derbeder,
    Var ise gel hâtır-ı şâh-ı Rasûlullâh eğer,
    Ey sabâ var, Kerbelâ deştinden eyle bergüzer,
    Ver bize lütfen Hüseyn ibn-i Ali’den bir haber.
     
    Teşnegâna kıl nazar, bir katre su bulmuş mudur,
    Gülistân-ı Ahmed-i Muhtâr gör solmuş mudur,
    Kerbelâ toprağı hep al kan ile dolmuş mudur,
    Ol Hüseyn-i Kerbelâyı bak, şehîd olmuş mudur,
    Ey sabâ var, Kerbelâ deştinden eyle bergüzer,
    Ver bize lütfen Hüseyn ibn-i Ali’den bir haber.
     
    Ma'sumân u mazlümân hep anda kurbân oldu mu,
    Dâmen-i pâk-i Sekîne Zeyneb al kan oldu mu,
    Kâsım u Leylâ, Züleyhâ hep perîşân oldu mu,
    Ehl-i beyte bak esîr-i âl-i Mervân oldu mu,
    Ey sabâ var, Kerbelâ deştinden eyle bergüzer,
    Ver bize lütfen Hüseyn ibn-i Ali’den bir haber.
     
    _______________________________________________________
     
    Güftekâr : Rüşdü Efendi Hz.
    Bestekâr : Anonim
    Makam : Rast
     
    Ey Fâtıma, Ey Fâtıma kân-ı sehâvet Fâtıma,
    Kapında miskîn çağırır, geçmez boğazdan Fâtıma,
     
    Siz hissenizi ayırın, ben hissemi verem ona,
    Su ile iftâr edeyim hem yine niyet Fâtıma.
     
    Hırkanda vardır kırk yama, evimde çok çekdin cefâ,
    Sorarsa sana Mustafâ etme şikâyet Fâtıma.
     
    Yağlı taâm yedirmedim, güzel libâs giydirmedim,
    Sana hürmet edemedim, gücenme cânım Fâtıma.
     
    Hasen Hüseyn bakışdılar, gözden yaşlar akıtdılar,
    Miskini tek doyuralım, biz de yemeyiz Fâtıma.
     
    Fâtıma dedi yâ Ali; her emrine olam beli,
    Sen aç durup bizler yemek olmaz cihânda yâ Ali.
     
    Üç gün yemek yemediler, taam yüzü görmediler,
    Halim budur demediler, olmaz cihanda Fatıma.
     
    Rüşdü ile hep ehl-i Hakk, halim yazar firak firak,
    Sorarsa Sen'den ulu Hakk etme şikâyet Fâtıma.
     
    Sen cânların cânânısın, hâtûnların sultânısın,
    Sen bir peygamber kızısın eyle şefâ'at Fâtıma.

    Güftekâr : Alvarlı Muhammed Lûtfî Efe Hz.
    Bestekâr : Anonim
    Makam : Hüzzam
     
    Ey keremkâni vücûdun, Rahmet-i Rahmân değil mi,
    Vücûdundaki o cûdun, ummân-ı ihsân değil mi.
     
    Kametin kaf-ı saâdet, vücûdun mihr-i hidâyet,
    Şevket ü şânın şefâ'at gün gibi âyan değil mi.
     
    Seni vasfedince Yâsîn, cemâlin hüsn ü hâsin,
    Sırr-r sûre-i Tâhâ'sın, beyân-ı Furkân değil mi.
     
    Der-i dergehinde Cibrîl derbân olmuş ey nûr-i dîl,
    Lûtfî bir ahkâr-ı sâil muhtâc perîşân değil mi.
     
    __________________________________________________
     
    Güftekâr : Nâbî Hz.
    Bestekâr : Amir Ateş
    Makam : Segâh
     
    Sakın terk-i edebden, kûy-i "Mahbûb-i Hudâ"dır bu,
    Nazârgâh-ı ilâhîdir, "Makâm-ı Mustafâ"dır bu.
     
    Felekde mâh-i nev "Bâbü’s-Selâm"ın sîne-çâkidir,
    Onun kandilidir hûr matlâ-i nûr u ziyâdır bu.
     
    "Habîb-i Kibriyâ"nın hâb-gâhıdır hakîkatde,
    Tefevvuk-gerde-i 'arş-ı "Cenâb-ı Kibriyâ"dır bu.
     
    Bu hâkin pertevinden oldu deycûr-ı 'adem zâil,
    Amâdan açdı mevcûdat dü çeşmin tûtiyâdır bu.
     
    Mürâât-ı edeb şartıyla gir Nâbî bu dergâhe,
    Metâf-ı kudsiyândır bûse-gâh-ı enbiyâdır bu.

    Güftekâr : Hasan Fehmi Tezdoğan
    Bestekâr : Anonim
    Makam : Hüseynî
     
    Yaktı aşkın nârı cismim dembedem ağlar beni,
    Öyle bir derde giriftârım ki; dert ağlar beni.
     
    Bir gün olur varırız ol pâdişâh dîvânına,
    Âh u feryâdım gören ehl-i dîvân ağlar beni.
     
    Bir kerre âh eylesem cihânı yakar ateşim,
    Sanki ot bitmez kûy ile sahrâlar eyler beni.
     
    Fehmiyâ var mı elinde arzuhâl sultânına,
    Tâ ezel yazmış kalem “Levlâke levlâk” şânına.

    Güftekâr : Ali Rıza Saygan
    Bestekâr : Anonim
    Makam : Hüzzam
     
    Bu dünyâ yalandır burda kalınmaz,
    Yürü dünyâ yürü murâd alınmaz,
    Kâfile kalkınca geri dönülmez,
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.
     
    Ma'bûdun dururken mahlûka tapma,
    Şeytâna uyup ta yolundan sapma,
    Dünyâyı yapıp ta âhîreti yıkma.
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.
     
    Suyunu koyarlar kazan dolunca,
    Kefenin biçilir boylu boyunca,
    Dağılırlar seni kabre koyunca,
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.
     
    Kabirde çözerler başın kuşağın,
    Yanına gelmez kızın, uşağın,
    Kara yerler olur senin döşeğin,
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.
     
    Azığın var mıdır yola çıkmaya,
    Ziya edindin mi aydınlanmaya,
    İki melek gelir suâl sormaya,
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.
     
    Cehennemin üstündedir kapısı,
    Ateştendir duvarın yapısı,
    Seksen yıllık yoldan gelir kokusu.
    Yürü dünyâ yürü sonun vîrândır,
    Medet şimden sonra âhîr zamândır.

    Güftekâr : Rahmi Harpûtî
    Bestekâr : Kenan Çimtay
    Makam : Uşşak
     
    Şem’a yanan pervâneler,
    Gelin beraber yanalım,
    Aşka düşen dîvâneler,
    Gelin beraber yanalım.
     
    Yanmaktır bizim kârımız,
    Harcedelim hep varımız,
    Pervâneler yâranımız,
    Gelin beraber yanalım.
     
    Gel şehzadem, gel sende yan,
    Yaş yerine dökelim kan,
    Hak cemâlin isteyen can,
    Gelin beraber yanalım.
     
    Târiklerin Kıtmîr'iyem,
    Âlim değil ben ümmîyem,
    Sâdık hâkir Harputî'yem
    Gelin beraber yanalım.
     
    _______________________________________
     
    Güftekâ : Ahmed Vehbi Antâkî Hz.
    Bestekâr : Rıza Tekin Uğurel
    Rast : Uşşak
     
    Mekteb-i irfâna gidip, âyet-i Kur’ân okuruz,
    İlm-i ledûn vâkıfıyız, nüsha-i insân okuruz.
     
    Söylemeyiz nâ-halefe, böylece erdik şerefe,
    Vâkıf olup “Men aref”e, nükte-i pinhân okuruz.
     
    Her güzelin dengine biz, boyanırız rengine biz,
    Düşmanının cengine biz, tîg ile çevgân okuruz.
     
    Birbirini sevmeyenin, kendi özün bilmeyenin,
    Âdem'e baş eğmeyenin, ismini şeytân okuruz.
     
    Gelse güzel bezmimize, yâd gelmese yanımıza,
    Münkir ermez sırrımıza, böylece irfân okuruz.
     
    Aşk ile sevda ile biz, derd-i dilârâ ile biz,
    Tabla-i şeydâ ile biz, böylece dîvân okuruz.
     
    Vehbiyâ mestiz ezelî, biz severiz her güzeli,
    Anda görüp Lem Yezel’i, ismini cânân okuruz.

    Güftekâ : Yûnus Emre Hz.
    Bestekâr : Fatih Koca
    Makam : Muhayyer Kürdî
     
    Yâ Rabb n'ola benim hâlim, kabre vardığım gece,
    İyi olmazsa amelim, kabre vardığım gece.
     
    Yâ Rabbenâ yandırma, günâhlara bandırma,
    Çerağımı söndürme, kabre vardığım gece.
     
    Döner çarkı felekler, kabûl ola dilekler,
    Yoldaş ola melekler, kabre vardığım gece.
     
    Yâ Rabbenâ işimden, eşimden yoldaşımdan,
    Aklı alma başımdan, kabre vardığım gece.
     
    Yâ Rabbenâ hayr eyle, Muhammed'e yâr eyle,
    Kabrimizi nûr eyle, kabre vardığım gece.
     
    Yâ Rabbenâ şaşırtma, yüzüm üzre düşürtme,
    Zebânîler üşürtme, kabre vardığım gece.
     
    Dervîş Yûnus'un sözü, kan ağlar iki gözü,
    Mahrûm eyleme bizi, kabre vardığım gece.

    Güftekâr : Seyyîd Osman Hulûsî Darendevî Hz.
    Bestekâr : M.Hakan Alvan
    Makam : Uşşak
     
    Ey şehîd-i pâk-dil, hep ins ü cîn ağlar sana,
    Ser-te-ser mâtem tutup, kevn ü mekân ağlar sana.
     
    Terk edip gitdin, bu ilden yârını yârânını,
    Gam çekip yârân ü yârın, her zamân ağlar sana.
     
    Âşinân-ı fânîyi şöyle koyup bî-derk ile,
    Sen bekâ buldun, bu fânî âşiyân ağlar sana.
     
    Her yanı bend eylemişdi, hüsn-i hâlin ey melek,
    Âleme hicrin bekâ verdi, cihân ağlar sana.
     
    Herkesin gönlünde yapmışdın muhabbetden ribât,
    Firkatın zehriyle, hep pîr ü civân ağlar sana.
     
    Azm edince vasla cân, hâk-i vücûdun çün bu hâk,
    Sînesin çâk eyledi, ol bî-gümân ağlar sana.
     
    Çekdi zahmet bâğ-bân, hüsnün bâğından gül dere,
    Kim hazân aldı gülün, gül bâğ-bân ağlar sana.
     
    Firkatinle kan döken, ancak ki Hulûsî değil,
    Devr edip döndükçe, bu devr ü zamân ağlar sana.
     
    Âh Hüseyn'im vâh Hüseyn'im âşıkân ağlar sana,
    Âh Hüseyn'im vâh Hüseyn'im sâdıkân ağlar sana,

    Güftekâr : Seyyîd Nesîmî Hz.
    Bestekâr : Anonim
    Makam : Evc
     
    Gel gel yanalım âteş-i aşka,
    Şû'le verelim âteş-i aşka,
     
    Ey pâdişâhım affet günâhım,
    Yanmaktır kârım âteş-i aşka.
     
    Evvel aldandım pek kolay sandım,
    Kat-be-kat yandım âteş-i aşka.
     
    Aşk ehli ölmez, yerde çürümez,
    Yanmayan bilmez âteş-i aşka.
     
    Vârın yârenler, dosta gidenler,
    Yandım erenler âteş-i aşka.
     
    Seyyîd Nesîmî, terkeyle resmi,
    Yandır bu cismi âteş-i aşka.

    Güftekâr : Koniçeli Kâzım Paşa
    Bestekâr : Sebilci Hüseyin Efendi
    Makam : Hüzzam
     
    Zâlimler el vurub hep şemşîr-i canrübâya,
    Kasdetdiler serâpâ "Evlâd-ı Mustafâ"ya,
    Devrân olup müsâid ol kavm-i bî-hayâya,
    Îsâl olundu bîdâd serhadd-i intihâya,
    Kimler eder tehammül yâ Rabb bu ibtilâya,
    Âmâc edüb vücûdun bin nâvek-i kazâya.
    Düşdü Huseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ'ya,
    Cibrîl var haber ver "Sultân-ı Enbiyâ"ya.
     
    Cûş eyleyüb belâya mânend-i mevc-i tûfân,
    Keştî-i "Ehl-i Beyt"i kıldı şikest ü vîrân,
    Maktûl olup serâser ashâb u âl-i zîşân,
    Yektârev oldu ol mâh çün âfitâb-ı rahşân,
    Her yandan etdi savlet hınzîr-veş yezîdân,
    Sertâbepâ vücûdun zahm eyleyüb kızıl kân.
    Düşdü Huseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ'ya,
    Cibrîl var haber ver "Sultân-ı Enbiyâ"ya.
     
    Ashâb u âlinin hep kibârı vü sıgârı,
    Bir bir kılub şehîden azm-i huzûr-i Bârî,
    Dil-teng edüb susuzluk tâ arşa oldu sârî,
    Ezvâc-ı tâhirâtın feryâd-ı bî-karârı,
    Her yüzden etdi tazyîk a'dâ o şehriyârı,
    Âhir çıkub elinden dâmân-ı ihtiyârı.
    Düşdü Huseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ'ya,
    Cibrîl var haber ver "Sultân-ı Enbiyâ"ya.
     
    Yârân olub serâpâ mest-i mey-i şehâdet,
    Meydanda kaldı tenhâ ol mihr-i evc-i hâcet,
    Bu hâl olub adûya sermâye-i cesâret,
    Etrâfın aldı birden ol kavm-i pür-dalâlet,
    Yetmiş iki yerinden mecrûh olub nihâyet,
    Bundan ziyâde harbe Hakk vermeyüb icâzet.
    Düşdü Huseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ'ya,
    Cibrîl var haber ver "Sultân-ı Enbiyâ"ya.
     
    Ol şâh-ı dîn-penâhı tenhâ görünce düşmân,
    Etdi hücûm u savlet şiddetle her tarafdan,
    Bir hâle vardı âhir zahm-ı hadeng-i âhen,
    Mânend-i kasr-ı cennet cisminde oldu rûşen,
    Envâ'-ı yârelerden her cânibinde revzen,
    Kâzım olub nihâyet bî-tâb harb ederken,
    Düşdü Huseyn atından sahrâ-yı Kerbelâ'ya,
    Cibrîl var haber ver "Sultân-ı Enbiyâ"ya.

    Güftekâr : Yûnus Emre Hz.
    Bestekâr : Bekir Ünlüataerer
    Makam : Kürdî
     
    Bir nicemiz Leylâ oldu, bir nicemiz Mecnûn oldu,
    Bir nicemiz Ferhât oldu, aşkdan haber duyanımız,
    Meydânımız meydân oldu, canlarımız hayrân oldu,
    Her dem Arş’a seyrân oldu, hasret oldu revânımız.
    Sen Sultân'sın ben kulunum, Sen gülsün ben bülbülünüm,
    Hükmün bütün âleme yeter, neyim var ki Sen'den başka.
     
    Düşmüş idik Hakk kaldırdı, birliğin bize bildirdi,
    İçimize aşk doldurdu, kâmil oldu îmânımız.
    Sorar isen aşk kandedir, kande istersen andadır,
    Hem gönülde hem candadır, hiç kalmadı gümânımız.
    Sen Sultân'sın ben kulunum, Sen gülsün ben bülbülünüm,
    Hükmün bütün âleme yeter, neyim var ki Sen'den başka.

    Güftekâr: Yunus Emre Hz.
    Bestekâr: Anonim
    Makamı: Hüseynî
     
    Ben bu dağın ağacıyam, hem tatlıyam hem acıyam,
    Ben Mevlâ'nın muhtâcıyam, gel gör beni aşk n'eyledi.
    Gel gör beni aşk n'eyledi, derde giriftar gözledi.
     
    Beni bu dağda buldular, kolum kanadım kırdılar,
    Garîb olduğum bildiler, gel gör beni aşk n'eyledi.
    Gel gör beni aşk n'eyledi, derde giriftar gözledi.